09.08.10 :)

''Yıllar önce anne ve babamın küçük kızı oldum.
Ablalarımın küçük kardeşi.
Yeğen oldum. Kuzen.
Arkadaş oldum sonra.
Sevgili...
Zaman geçtikçe birilerinin birşeyi oldum.
Olmak istediğim hayatlarda var oldum, olmaya devam ediyorum.
Ama...
Bir gün geldi ki 'teyze' oldum! =)
Teyze olmak ne evlat olmaya benziyor, ne kardeş, ne arkadaş, ne sevgili...

Varlığı ile beni mutluluğa boğan minik bir meleğin teyzesiyim ben. 224 gündür böyle. Ömrümün sonuna kadar da böyle devam edecek. Ablacığım, koca bir teşekkür borçluyum sana böyle bir güzelliği kattığın için hayatıma...''

20 Mart tarihinde böyle bir not yazmıştım. 224 günlük bir teyze olarak... 

3 gün sonra ise 1 yıllık bir teyze olacağım! =) Zaman ne çabuk geçti, benim dokunmaya kıyamadığım biriciğim havaya atıp tutulacak kadar büyüdü! =) Sevdiklerimizle beraber olabilmek için birkaç gün önce de olsa kutlamamızı yaptık. Kurabiyeci bir teyze olarak davetlilere hediye kurabiyeler yaptım bu defa. Akıllara Ilgın'ı getiren simgeler ile süsledim kurabiyeleri. Mesela her uyandığında gülücük saçan bir bebektir benim biriciğim. Banyo yapmaya bayılır. Yumuk ayakları, bezelye gibi parmakları vardır. Çalmaktan büyük keyif aldığı beyaz da bir piyanosu... Yağmur teyzesinin aldığı ve ayağına hala büyük gelen ayakkabıları! =) Miniciktir o yumuk ayaklar. Biriciktir benim bebeğim. Huzur doludur. Herşeydir o. Herşeyimdir benim. İyi ki doğmuş benim prensesim. Kendin kadar güzel bir yaşamın olsun güzeller güzeli bebeğim.